Φόβος

Φόβος

Ποτέ δε θα ξεχάσω αυτή τη μέρα ,
τη  μέρα  του πολέμου , της δυστυχίας ,
της προδοσίας , του φόβου.

Παντού νεκροί , παντού πρόσφυγες , παντού τραυματίες .
 Όλα ήταν σκοτεινά , όλα ήταν γκρίζα
 και ο φόβος κυριαρχούσε , ο φόβος και ο κίνδυνος!

Άλλοι έμεναν , άλλοι έφευγαν,
γεμίζοντας τους δρόμους με αυτοκίνητα , φορτηγά , ταξί ,
φόβο , ανησυχία!

Άδειο το μυαλό μου, άδειες και οι σκέψεις μου
μόνο πίκρα , θυμό ,ανησυχία
και μια φλόγα ελπίδας πως θα τελειώσει αυτός ο πόλεμος,
πως θα γυρίσω πίσω στο σπίτι μου , στο πατρικό μου σπίτι!

Εμείς οι πρόσφυγες μόνο ένα όνειρο έχουμε,
να ελευθερωθεί η Κύπρος, να γυρίσουμε πίσω στα σπίτια μας, στις περιουσίες μας ,
 να βρούμε την αγάπη, την ευτυχία , τη χαρά που χάσαμε πριν από σαράντα χρόνια,
 πριν από σαράντα χρόνια προδοσίας, θυμού, δυστυχίας.

Στυλιάνα Παπαδοπούλου Στ΄1